Wanneer de nachtwacht
stil over de daken schrijdt
en de stad al ligt te slapen
komt de hunkering
de liefde
zachtjes in haar op
dan verlangt ze naar de straten
waar de winkels zachtjes sluiten
waar ze ooit, een dag als nu,
wandelde met hem
dan droomt ze van een tijd
die ooit al werd verleden
maar meer nog
toekomst staat te worden
en leeft ze in zichzelf
wanneer de nachtwacht
weer naar huis toe rijdt
en wij allen weer ontwaken
bergt ze
haar dromen
en zichzelf maar weer op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten