Ik heb je

Ooit een keer gezegd

Dat ik je graag zag 

Dat mocht toen niet 

Niet van jou 

Ik heb je ook een keer gezegd

Dat hoewel ik je graag zag 

Ik ook wel wist 

Dat je ongelukkig was 

Ik vroeg je 

- damn me !! - 

Hoe ongelukkig je wel was

En hoe ongelukkig 

Je uiteindelijk wou zijn 

Dat mocht ik je niet vragen 

Natuurlijk niet 

Niet van jou 

Maar ook gewoon ook niet 

Dat mocht ik eigenlijk gewoon niet doen 

Dat was toen helaas 

Het laatste wat ik had 

Of dat dacht ik toch 

Het laatste wat ik kon 

Hopende dat jij 

Toch ooit nog wel een keer

Weer graag zou kunnen zien 

... 

Ik was arrogant en egoïstisch 

Maar hoopte 

Dat je ooit weer graag gezien mocht worden 

En ooit 

Zelf weer graag kon zien

Ik was arrogant en egoïstisch 

En jij kon er niet aan doen 

... 

Ik hoop al meer dan twintig jaar 

Dat het goed gaat met je 

Dat iemand je graag ziet 

En dat dat ook gewoon weer mag 

Ik denk nog minstens

Wekelijks 

Aan die jongeman 

Aan het feit 

Dat hij zich had gezelfmoord 

Omdàt hij jou graag zag

... 

Dat heb ik uiteraard 

Nooit kunnen of willen evenaren 

En voor jou 

Was dat niet genoeg of veel te veel 

Want jij was mogelijks nog verliefd op hem 

En kwààd vooral 

Heel kwaad 

... 

De kwaadheid 

Omdat ik zei je graag te zien 

Was een verwijt 

Dat dat eigenlijk niet kon of mocht 

Die kwaadheid

Weegt na meer dan twintig jaar 

Nog af en toe 

Een heel klein beetje door 

En da's op zich niet eens zo erg... 

Ze was 

Niet eens de jouwe 

... 

Ik hoop dan ook 

Dat jij weer helemaal 

Weer bent zoals je was 

Zoals ik jou zag

Wou zien 

Ik hoop 

Dat je de woede bent verloren 

Want, Julie, geloof me, 

Ik heb je echt en heus wel 

Echt wel graag gezien

Toen en voor altijd  

Dat was toen, 

En dit is nu 

Ik hoop dat iemand anders

Jou intussen alsnog kon bekoren 

Dat hij of zij 

Jou graag mag kunnen zien.