Ik liep 

en loop verloren 

een woud 

van duizend bomen 

die geen bomen zijn

maar jij 

wijst gestaag de weg

weg, wég

bomen 

als vernuftig 

onnavolgbare dromen

Ik loop verloren

in de regen 

die geen regen is 

maar eerder toch een soort van sneeuw 

ik loop verloren 

in de sneeuw

die in dit bos 

niet of zelden zuiver is 

en nimmer sporen laat 

ik zie het bos

ik zie de bomen 

ik zie de sneeuw 

en weet 

dat ik je graag zie 

en toch weer

toch ook niet

omdat niemand hier die liefde ziet 

ik zie het bos 

ik zie de sneeuw 

ik zie je graag 

en toch weer niet 

soms pis ik in de sneeuw 

hopend dat die weg zou gaan 

smelt

verdwijnt

voordat jouw gezicht

in alle stilte 

in het gebladerte verschijnt

ik liep 

en loop verloren 

in onnavolgbare dromen 

ik zie het bos

ik zie de bomen 

zie de sneeuw 

ik zie

niet of zelden 

wat een ander wel weer ziet.