En dan komt, zomaar, 

De wereld bij haar binnengestapt

En ook weer niet 

Blijven aan de voordeur staan :

'Alles wat me dierbaar was' 

'Alles waar ik stiekem toch op had gehoopt' 

Maar de pijn

Het gemis 

Komen desalniettemin 

Stampvoetend binnen 

Vegen overal hun voeten aan

Doen 

Alsof dit huis 

Altijd al 

En ook van hen was 

Ploffen zich 

Ongegeneerd 

En languit in de zetel neer 

Nestelen zich

Sloefen en schoenen

Kloef in haar gezicht

Zij wacht af 

Twijfelt 

Weegt en wikt

Terwijl, ver weg, de dood beschikt.