Vandaag
Smaakt
Nog een heel klein beetje
Naar de tranen van weleer
Maar ook
Naar pannenkoeken
Hoop
En welbevinden
Vandaag
Lijkt nog een beetje
Op die ene keer
En al die andere
Maar morgen
Wordt geheid een mooie dag
Vandaag smaakt
Al bij al
Nog wel wat wrang
Maar morgen
Krijg ik
Hoe dan ook
Een boekentas
En dus ben ik
Nu
Net voor het slapen gaan
Wat zenuwachtig
En
Nog een heel klein beetje bang.
Schrijven
Doet hij in gebreken
Omdat woorden
Volmaakt
Onverstaanbaar zijn
Een jongetje van zes
Dat een boekentas zal krijgen
(oranje blauw, zal blijken)
In een grote-mensen-winkel
Schrijven doet hij
Over kleine dingen
Die de wereld grootser maken
Een eerste boekentas
De manier
Waarop ze vriendelijk voor hem was
Het schrijven
Zoekt een weg
En loopt zich elke dag verloren
Een boekentas met kind
In een grote-mensen-wereld.
Ik werd vanochtend
Wenend wakker
Omdat ik zelfs in mijn dromen
Blijkbaar
Aan mijn gebreken
Niet ontsnappen kan
Ik weende in mijn droom
En weende
Toen ik wakker werd en was
Ik heb, zeg maar,
Ge-dubbel-weend
Ach...
Ik ben mogelijks een lieve man
Maar ik zie
Altijd nog een 'maar'...
En zelfs al zeg jij
Of iemand anders
Dat die niet belangrijk is
Die 'maar'
Leeft in mijn hoofd
En blijft voor mij dus altijd waar
...als ik ooit vervelend ben,
Vervelend doe
Vervelend wordt...
Wil je
Me dat zeggen?
Dan zal ik
Intussen
Verder werken aan mezelf, jawel.
