Die allereerste aanraking 

zal net als de allerlaatste 

eeuwig lijken 

maar kort van duur zijn 

eeuwigdurend kort 

alsof er 

aan de liefde zelf wat schort. 

Hij vreest de dag

dat hij zijn wang 

voor die ene allereerste keer

zachtjes tegen de hare 

kan en mag en drukken zullen zal 

dat zijn wang 

tegen de hare komt te zullen rusten zal 

en die van haar

ook tegen de zijne

één op één, 

vereend

tesaam

hij vreest elke dag die dag 

vreest wel 100 keer 

dat ene, enige moment 

want de dag zelf

zal korter zijn

veel korter 

dan het eeuwige verlangen ernaartoe

dat ene moment van rust

die eerste aanraking 

kan niet meer

dan een ellendig korte fractie zijn 

van de dag 

die op zich 

dus al een fractie is 

vandaar de vrees 

want die ene wang 

die ene aanraking 

zal dan, en dan alleen, 

veel meer dan dat zijn :

puur verlangen 

wat daarna 

nimmer meer zo innig, 

diep, intens zal kunnen zijn

niet na die ene keer

... 

hij kijkt met verlangen en met vrees uit 

naar die wang

die in zich 

alle werelden bevat

elk denkbaar universum

elke dag, elke eeuw, en elke ochtend 

van elk bestaand

van elk imaginair heelal

hij kijkt uit

met kamerbrede vrees 

naar die ene zucht van adem 

die dat veel te korte moment lang

door haar neusharen glijden zal 

ingehouden 

ingehouden, en toch ook niet

hij kijkt met vrees 

en met immens verlangen uit 

naar die ene, eerste aanraking 

waarin alles zit vervat 

en totdat dàt moment zal komen

blijft hij altijd, immer 

innerlijk verloren.... 

..innerlijk doodmoe.

Dat is zijn grootste angst 

te kijken en zichzelf te zien 

te kijken 

en helemaal niks te zien

de angst is echt

de angst is groot 

de angst... 

...is zelf zelfs bang 

maar dorst dat niet te zeggen

dorst dat niet te zien

dat is zijn grootste angst 

te kijken en zijn eigen angst te zien

te kijken 

maar dus eigenlijk 

helemaal niks te zien 

helemaal niks nieuws te zien..

 

Ik weet

dat wanneer

het lampje brandde

zij 

mij niet graag zag

ik weet dat

dat wanneer

het lampje brandde

zij 

mij niet graag zag

ik weet

dat 

wanneer

het lampje ergens brandde

zij 

mij niet graag zag

en dat hoefde niet 

dat hoeft heus niet

met dat lampje 

wist ik 

dat zij nog in leven was

(en dat

dat was altijd 

meer dan meer genoeg).