Drie jaar lang ben jij,
Ja, jij...
Mijn innerlijke dialoog geweest
Het is te zeggen
Drie jaar lang was jij degene
Met wie mijn innerlijke ik
Stiekem converseerde
Drie jaar lang
Was jij het
Die geduldig naar me luisterde
Knikte
Zo nu en dan een troostend woordje bracht
Drie jaar lang
Was jij geduldig
Was je lief voor mij
Zonder ooit maar iets te doen
Je luisterde
Wel duizend keer
En telkens weer maar nôg een keer
Hoe ik uitlei
Dat ik,
Om ik weet niet welke reden,
Plots, in drie keer,
Zomaar op je bleek te vallen
Je luisterde vanop de zetel
Ik vertelde
Telkens weer opnieuw, zittend op de grond
Een volle pot met thee erbij
Thee, bijna zo geduldig als jij
Of je suiker nam
Heb ik nooit geweten
Maar je luisterde wel alle duizend keren
Hoe ik uitlei
Dat ik me best behoorlijk schaamde
Dat ik uitlei
Dat ik dit zelf helemaal niet gewild had
En eigenlijk nog steeds niet wou
Dat ik jou eigenlijk
Wel gewoon wel leuk vond
Maar dat plots
De grond onder mij verdween
Toen ik dacht : ze zal toch heus niet lesbisch zijn?!
Dat de regenwolken
Donderend en bliksemend
Op en rond en in mijn hoofd kwamen te vallen
Knallen
Toen ik dacht, ze is het lief van hém...
Wat helemaal niet was
Je had domweg
Gewoon dezelfde naam als haar
Of zij had die van jou
Hoe ik (strike three, intussen)
Op een feestje plots met jou alleen stond
En ik niks beters
Niks ànders kon bedenken
Niks anders kon dan stamelen
'Kijk, dit is mijn zus'...
Waarna je snel weer naar een ander feestje wou
... ... ...
Jij hebt in mijn gedachten
Duizend keer
Dat vermaledijde
Drievoudige verhaal aanhoord
Geduldig, lief, vanzelf
Dat mag stoppen...
Voor jou
Voor mij
Voor alles, iedereen,
Voor ons allebei
Jij kon er nooit aan doen
Was niet eens van de partij...
... ... ...
Een keer
Misschien
Wil ik dat verhaal
Ooit nog wel een keer vertellen
In het echt,
Met jou erbij
Binnen veertig jaar ofzo
Wanneer je
Met je dochter
En je kleinkinderen
Op een bankje zit te picknicken
En ik
Heel toevallig daar passeer
Dat ik dan
Je kleinkinderen
Gedurende twee minuten kan vermaken
Met een verhaaltje
Uit de tijd dat Oma nog heel jong was
En lang nog niet gehuwd
Hoe ze toen,
In mijn gedachten
Zo lief en zo geduldig was met mij
Zoals ze dat ook nu weer is
Met jullie, kleine grut
Kijk maar, Oma schenkt de thee
Oma legt een tafelkleed
Smeert sandwiches en pistolets
Oma luistert in stilte ook weer mee
Dan vertel ik
Hoe Oma toen,
Net als nu
De thee uit schonk, en geduldig naar me luisterde,
Die ene keer, die één-en-duizend keer,
En telkens weer
Want jullie Oma is altijd al
Heel lief geweest...
Geduldig ook
Vanzelf...
Jullie hebben, dat weet ik echt wel zeker,
De liefste oma ooit,
Hoezee !!
(dd 9 november 2021).
