Drie jaar lang ben jij,

Ja, jij... 

Mijn innerlijke dialoog geweest

Het is te zeggen

Drie jaar lang was jij degene

Met wie mijn innerlijke ik

Stiekem converseerde

Drie jaar lang

Was jij het 

Die geduldig naar me luisterde

Knikte

Zo nu en dan een troostend woordje bracht 

Drie jaar lang 

Was jij geduldig

Was je lief voor mij

Zonder ooit maar iets te doen

Je luisterde 

Wel duizend keer

En telkens weer maar nôg een keer

Hoe ik uitlei 

Dat ik,

Om ik weet niet welke reden, 

Plots, in drie keer, 

Zomaar op je bleek te vallen

Je luisterde vanop de zetel

Ik vertelde 

Telkens weer opnieuw, zittend op de grond

Een volle pot met thee erbij

Thee, bijna zo geduldig als jij

Of je suiker nam 

Heb ik nooit geweten

Maar je luisterde wel alle duizend keren

Hoe ik uitlei

Dat ik me best behoorlijk schaamde 

Dat ik uitlei

Dat ik dit zelf helemaal niet gewild had

En eigenlijk nog steeds niet wou

Dat ik jou eigenlijk

Wel gewoon wel leuk vond 

Maar dat plots

De grond onder mij verdween

Toen ik dacht : ze zal toch heus niet lesbisch zijn?! 

Dat de regenwolken 

Donderend en bliksemend

Op en rond en in mijn hoofd kwamen te vallen

Knallen 

Toen ik dacht, ze is het lief van hém...

Wat helemaal niet was

Je had domweg

Gewoon dezelfde naam als haar

Of zij had die van jou

Hoe ik (strike three, intussen) 

Op een feestje plots met jou alleen stond

En ik niks beters

Niks ànders kon bedenken 

Niks anders kon dan stamelen

'Kijk, dit is mijn zus'... 

Waarna je snel weer naar een ander feestje wou

...  ... ... 

Jij hebt in mijn gedachten

Duizend keer 

Dat vermaledijde

Drievoudige verhaal aanhoord 

Geduldig, lief, vanzelf

Dat mag stoppen... 

Voor jou 

Voor mij

Voor alles, iedereen, 

Voor ons allebei

Jij kon er nooit aan doen

Was niet eens van de partij... 

...  ... ... 

Een keer

Misschien

Wil ik dat verhaal 

Ooit nog wel een keer vertellen

In het echt, 

Met jou erbij

Binnen veertig jaar ofzo

Wanneer je 

Met je dochter

En je kleinkinderen

Op een bankje zit te picknicken 

En ik 

Heel toevallig daar passeer

Dat ik dan 

Je kleinkinderen

Gedurende twee minuten kan vermaken 

Met een verhaaltje 

Uit de tijd dat Oma nog heel jong was 

En lang nog niet gehuwd

Hoe ze toen,

In mijn gedachten 

Zo lief en zo geduldig was met mij

Zoals ze dat ook nu weer is 

Met jullie, kleine grut 

Kijk maar, Oma schenkt de thee

Oma legt een tafelkleed

Smeert sandwiches en pistolets

Oma luistert in stilte ook weer mee

Dan vertel ik

Hoe Oma toen, 

Net als nu

De thee uit schonk, en geduldig naar me luisterde, 

Die ene keer, die één-en-duizend keer,

En telkens weer 

Want jullie Oma is altijd al

Heel lief geweest... 

Geduldig ook

Vanzelf...

Jullie hebben, dat weet ik echt wel zeker, 

De liefste oma ooit, 

Hoezee !!

(dd 9 november 2021).